Niet iedere slaaphouding is goed voor je! Dit ZEGT je slaaphouding over je gezondheid! Bekijk gauw hoe gezond jouw slaaphouding is!
Iedereen slaapt op een andere manier: de een slaapt het liefste op zijn zij op een waterbed, de ander ligt het fijnst op zijn rug op een hard matras. Maar wist je wel dat je slaaphouding iets zegt over je gezondheid?

Slapen: iedereen doet het. We brengen zo'n 1/3 van ons leven slapend door, dat is best wel veel! Slapen is ook erg belangrijk voor je geest en je lichaam; je laadt je als het ware weer op. Slaapgebrek kan dan ook vervelende consequenties hebben; het tast je geheugen, je concentratievermogen, je reactiesnelheid, je besluitvaardigheid, je emoties én je fysieke gezondheid aan. Maar niet alleen slapen zelf is goed voor je gezondheid, ook de manier waarop je slaapt kan voor- en nadelen hebben voor lichamelijke klachten.Rustgevende slaap elke nacht! Mijn ervaringen met slaapstoornissenOp deze site wil ik mijn verhaal met jullie delen. Ik beschrijf mijn ervaringen rond het thema slaapproblemen en slaapstoornissen. Naast algemene informatie over dit onderwerp vindt je hier ook een aantal tips.Vroeger had ik met zware slaapproblemen te kampen, maar gelukkig vond ik een oplossing. Tegenwoordig slaap ik weer goed. Slaapstoornissen hoeven niet levenslang te duren. Met de juiste behandeling wordt het op een gegeven moment beter. Belangrijk is de oorzaak van de slaapstoornis te kennen. Alleen op die manier is het mogelijk om de strijd effectief aan te gaan. Ik wil mijn steentje bijdragen en heb besloten mijn ervaringen met jullie te delen. Deze website heb ik daarom speciaal aan het thema slapeloosheid gewijd. Vanaf mijn 38ste had ik serieuze slaapproblemenMijn werk gaf me destijds veel stress. Ik werkte minstens 50 uur per week en zat vaak ook ’s avonds en in het weekend nog achter de pc om alles af te krijgen. De druk was enorm hoog omdat het niet goed ging met het bedrijf waarvoor ik werk. Men vreesde ontslagen te worden. Wie kan met zo een situatie ontspannen omgaan? Ik in ieder geval niet…Ik denk dat dit zeker deels de oorzaak van mijn slaapproblemen was. Het begon allemaal met niet goed meer in slaapvallen. Ik nam mijn problemen, zorgen en angsten mee naar bed en kon geen rust vinden. Dit heeft ongeveer een maand geduurd. Vaak viel ik op de bank in slaap als ik tv probeerde te kijken, maar het frustrerende was dat zodra ik in bed lag, ik weer klaarwakker was. Het begon tot me door te dringen dat ik toe was aan vakantie en ontspanning. Ik ben toen twee weken naar Zuid-Frankrijk gegaan om uit te rusten. Eindelijk kon ik weer goed in slaap komen en ook langer uitslapen. Na mijn vakantie kwam ik uitgerust op kantoor terug en voelde me weer fit en beter belastbaar. Ik zag mijn slaapproblemen als een dip die gelukkig weer voorbij was. Helaas bleek dit niet het geval te zijn, want na een jaar kwamen de problemen dubbel en dwars terug. De ‘dip’ bleek eigenlijk een waarschuwingsteken te zijn geweest wat ik niet serieus genoeg genomen had. Op mijn 40ste werden de slaapstoornissen ernstigDe werksituatie veranderde niet en de problemen werden steeds erger. Tot mijn 44ste had ik te maken met zware slaapstoornissen, paniekaanvallen en stemmingswisselingen. Ik was niet langer baas over mijn eigen lichaam en zat gevangen in een vicieuze cirkel:Ik kan me geen nacht herinneren waarin ik meer dan 3 uur aan één stuk heb doorgeslapen. Ik werd elke nacht rond drie uur wakker, ik hoefde niet eens meer op de klok te kijken. Ik deed dit natuurlijk toch, waardoor ik vervolgens met slechte en donkere gedachten in mijn hoofd lag te woelen. Doorgaans lag ik tot vijf of zes uur ’s ochtend wakker. Daarbij had ik constant in mijn achterhoofd dat ik om zeven uur weer moest opstaan en hoeveel uren ik dus nog ‘over’ had om te slapen. Overdag was ik doodmoe en niet vooruit te branden: kortom een wrak.Dit had natuurlijk ook impact op mijn werk. Tegenover mijn collega’s gedroeg ik me kortaf en ik kon me nauwelijks op mijn taken en werkzaamheden concentreren, ook al deed ik daarvoor veel moeite. Ook in mijn privéleven begonnen mijn slaapproblemen sporen na te laten. Een partner en kinderen had ik toen nog niet. Daarom was mijn grote vriendenkring heel belangrijk voor mij. Het lastige was alleen dat ik steeds minder zin had om energie te steken in alle vriendschappen. Ik ging niet meer uit, deed niet meer aan sport en had ook geen zin meer om uitgebreid te bellen met mensen. Ik was ’s avonds gewoon kapot! De slaapstoornis beheerste mijn leven. Ik was bang dat ik nooit meer van mijn slaapproblemen af zou komenIk kon me niet voorstellen dat het ooit beter zou worden. Mijn stemming werd steeds donkerder. Weliswaar was ik overdag door mijn werk afgeleid, maar ‘s avonds bekroop mij de angst voor de nacht. Ik wist dat me weer slapeloze uren in bed te wachten stonden en de stress en onrust begonnen vanaf het moment dat ik thuis kwam. Zo was het natuurlijk onmogelijk om lekker in slaap te vallen. Ik leed voortdurend onder slaapgebrek.

No comments:
Post a Comment